сарці́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сарці́р сарці́ры
Р. сарці́ра сарці́раў
Д. сарці́ру сарці́рам
В. сарці́р сарці́ры
Т. сарці́рам сарці́рамі
М. сарці́ры сарці́рах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сарці́р, ‑а, м.

Разм. Прыбіральня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарці́р м разм гл прыбіральня 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сорти́р прост. сарці́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

loo [lu:] n. (pl. loos) BrE, infml сарці́р, туале́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)