Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сапсе́цьсов., разг. вы́жить из ума́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сапсе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Зрабіцца старым, нікчэмным з выгляду. Палкана старасць даканала. Сагнуўся ён, падціснуў хвост, сапсеў, Аглух, як палка, палысеў.Корбан.// Выжыць з розуму. — Мо ты, стары, сапсеў, што пачынаеш патакаць? — абурана кажа.. [бабка Вера].Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапсе́цьразм
1. (зрабіцца старым) áltern vi (s), gebréchlich [hínfällig] wérden;
2. (выжыць з розуму) überschnappen vi (s), verrückt wérden;
стары́ сапсе́ў der Álte ist nicht ganz bei Trost
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Сапсе́ць ’састарыцца’ (Нас., Растарг.), ’разбалавацца, дрэнна сябе паводзіць’ (Растарг.). Да псець (гл.); магчыма, з’яўляецца семантычным эквівалентам прымаўкі песі век зжыў (Нас.). З іншай прыстаўкай — запсе́ць ’састарыцца, як сабака’ (Шат., Касп.). Сінанімічна ў другім значэнні да разапсе́ць ’разбалавацца’ (Растарг.). Здзіўляе падабенства харв.дыял.spjèšati ’аслабець’, якое разам са славен.pȇhati ’стаць слабым, стаміцца’ Бязлай (3, 21) збліжае з *pьsъ (гл. пёс).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zgrzybieć
зак. састарэць, сапсець
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Псець ’старэць (аб сабаку, а пагардліва і аб чалавеку)’ (Нас., Шат.). Паланізм. Параўн. польск.psieć ’рабіцца штораз горшым, як сабака’, ад pies (Банькоўскі, 2, 957), гл. сапсе́ць.