1. Звесці, шчыльна злучыць адно з другім. Самкнуць ножкі цыркуля.
2.перан. Злучыць у адно цэлае. Самкнулі шарэнгі Чырвонагвардзейцы.Глебка.// Акружыць, узяць у клешчы. Калі чужынцы свой самкнулі круг, Падняў з гранатаю руку мой друг, Магутны выбух страсянуў наўколле...А. Астапенка.Затое не забывалася тая цёмная ноч у сярэдзіне лета, калі вярталіся з бежанцаў: непадалёку ад Клінцоў немцы самкнулі клешчы, і ў акружэнні, разам з вайсковымі часцямі, апынуліся бежанская абозы.Чыгрынаў.
3. Заплюшчыць, стуліць (вочы, губы і пад.). А па ранку, ледзь самкнула Вочы стомлена дзяўчынка, Хтось устаў над ёй — пачула — З ціхім шэптам: — Сірацінка...Кірэенка.
•••
Не самкнуць вачэй — не спаць зусім.
Самкнуць рады — згуртавацца, аб’яднацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самкну́ць zúmachen vt, schlíeßen*vt;
самкну́ць шэ́рагі die Réihen schlíeßen*;
◊
не самкну́ць вачэ́й kein Áuge zútun*, nicht éinschlafen können*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
змыка́ннегл.самкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змыка́цьгл.самкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самкну́ты со́мкнутый; см.самкну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак.дасамкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zewrzeć
зак.самкнуць;
гл. zwierać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)