са́мба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. са́мба са́мба
Р. са́мба са́мба
Д. са́мба са́мба
В. са́мба са́мба
Т. са́мба са́мба
М. са́мба са́мба

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

са́мба², -ы, ж.

Лацінаамерыканскі танец хуткага тэмпу, двухдольнага памеру, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́мба¹, нескл., н.

Спартыўная барацьба, якая дапускае разнастайныя эфектыўныя прыёмы і дазваляе аказаць паспяховае супраціўленне больш моцнаму або ўзброенаму праціўніку; самаабарона без зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́мба нескл., ср., спорт. са́мбо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́мба, нескл., н.

Спартыўная барацьба, якая дапускае прымяненне болевых прыёмаў і дазваляе перамагаць больш моцнага або ўзброенага праціўніка; самаабарона без зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самба,

парны танец.

т. 14, с. 138

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

самба,

від спартовай барацьбы.

т. 14, с. 138

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

са́мба н спарт Sámbo m -s (ähnlich dem Judo)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самбі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен — спецыяліст па барацьбе самба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́мбо спорт. са́мба нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)