салідарная

салідарная адказнасць

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

саліда́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	саліда́рны	саліда́рная	саліда́рнае	саліда́рныя
Р.	саліда́рнага	саліда́рнай саліда́рнае	саліда́рнага	саліда́рных
Д.	саліда́рнаму	саліда́рнай	саліда́рнаму	саліда́рным
В.	саліда́рны (неадуш.) саліда́рнага (адуш.)	саліда́рную	саліда́рнае	саліда́рныя (неадуш.) саліда́рных (адуш.)
Т.	саліда́рным	саліда́рнай саліда́рнаю	саліда́рным	саліда́рнымі
М.	саліда́рным	саліда́рнай	саліда́рным	саліда́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саліда́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выражае сваю салідарнасць (у 1 знач.) з кім‑, чым‑н.; аднадушны. [Ганя:] — Мы [бацькі] павінны аддаць .. [дзецям] усё сваё найлепшае... [Ванда Адамаўна:] — Я з вамі салідарна. Грамовіч.

2. У юрыспрудэнцыі — той, хто нясе сумесную з кім‑н. адказнасць. Салідарныя абавязацельствы. Салідарная адказнасць. Салідарныя адказчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum