Verbum

анлайнавы слоўнік

саля́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	саля́нка	саля́нкі
Р.	саля́нкі	саля́нак
Д.	саля́нцы	саля́нкам
В.	саля́нку	саля́нкі
Т.	саля́нкай саля́нкаю	саля́нкамі
М.	саля́нцы	саля́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

саля́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тое, што і сальніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саля́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Густы суп з дробна нарэзанымі кавалкамі мяса або рыбы і вострымі прыправамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саля́нка I ж.

1. соло́нка;

2. бот. соля́нка

саля́нка II ж., кул. соля́нка, селя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саля́нка ¹, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Разм. Невялікая пасудзіна для солі; сальніца. Рэстаран называецца... Дзяўчына глянула на Тараса і паслухмяна пачала збіраць са стала бакалы і салянкі. Шамякін. Першую лыжку зачэрпне [бацька] — пакаштуе. Калі недасаль, загадае Хвядосу: — Падай салянку. Калюга.

2. Аднагадовая травяністая расліна сямейства лебядовых, якая расце ў засушлівых і засоленых месцах.

саля́нка ², ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Густы суп з дробна нарэзанымі кавалкамі мяса або сасісак і вострымі прыправамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салянка

т. 14, с. 122

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

саля́нка ж

1. гл caльніца

2. бат Sálzkraut n -(e)s, -kräuter;

3. кул (страва) Soljánka f - (Fleisch- oder Fischsuppe mit Sauerkohl, eingelegten Gurken und Gewürz; Fleisch-, Fisch- oder Pilzspeise mit gedämpftem Kohl)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

салянка

Том: 31, старонка: 44.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Саля́нка ₁ ’саляніца’ (ЛА, 5). Дэрыват ад прым. саля́ны, які да соль (гл.).

Саля́нка ₂ ’мера сыпучых рэчываў у 4 чацверыка’ (Касп.). Да соль (гл.), мабыць, першапачаткова мера солі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сальні́ца ж., см. саля́нка ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)