Саляная тэктоніка 8/603; 9/337—338

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

саляная кіслата

т. 14, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

саляная прамысловасць

т. 14, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

саляная тэктоніка

т. 14, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Саляная кіслата 3/300; 5/455, 598; 7/469; 9/337; 10/80; 11/65

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

саля́ны, -ая, -ае.

У выразе: саляная кіслата — раствор хлорыстага вадароду ў вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

saltmine [ˈsɔ:ltmaɪn] n.

1. саляна́я капа́льня, саляна́я ша́хта

2. pl. saltmines ка́таржныя рабо́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

соляно́й саляны́;

соляна́я копь саляна́я капа́льня.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соля́ный / соля́ная кислота́ хим. саля́ная кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіслата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж.

1. гл. кіслы.

2. мн. кісло́ты, -ло́т. Хімічнае злучэнне, якое змяшчае вадарод, здольны замяшчацца металам пры ўтварэнні солей.

Азотная к.

Саляная к.

|| прым. кісло́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)