сальвата́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сальвата́цыя
Р. сальвата́цыі
Д. сальвата́цыі
В. сальвата́цыю
Т. сальвата́цыяй
сальвата́цыяю
М. сальвата́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сальватацыя 3/473; 7/588; 9/336; 11/429

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сальватацыя

т. 14, с. 118

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сальвата́цыя

(ад лац. solvere = раствараць)

узаемадзеянне малекул растваральніку з малекуламі растворанага рэчыва; с. у водных растворах называецца гідрацыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэсальвата́цыя

(ад дэ- + сальватацыя)

з’ява, процілеглая сальватацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)