са́кс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. са́кс са́ксы
Р. са́кса са́ксаў
Д. са́ксу са́ксам
В. са́кса са́ксаў
Т. са́ксам са́ксамі
М. са́ксе са́ксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сакс (род. са́кса) м., ист. сакс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сакс ист. сакс, род. са́кса м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сакс,

гл. саксы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сакс Ганс

т. 14, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сакс Юліус

т. 14, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сакс Уладзімір Мікалаевіч

т. 14, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Saxon​1 [ˈsæksən] n.

1. hist. сакс

2. саксо́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

са́ксы, ‑аў; адз. сакс, ‑а, м.

Старажытнае германскае племя, якое насяляла паўночназаходнюю Еўропу і Брытанію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГАНО́ВЕРСКАЯ ДЫНА́СТЫЯ,

каралеўская дынастыя ў Вялікабрытаніі ў 1714—1901. Змяніла дынастыю Сцюартаў. Прадстаўнікі Гановерскай дынастыі: Георг І

[1714—27],

Георг II [1727—60], Георг III [1760—1820], Георг IV [1820—30], Вільгельм IV [1830—37], Вікторыя [1837—1901]. Пасля ўступлення на прастол Эдуарда VII, сына Вікторыі і прынца Альберта (прадстаўнік герм. дома Сакс-Кобург-Гота), пачалося праўленне Сакс-Кобург-Гоцкай дынастыі (з 1917 Віндзорская дынастыя).

т. 5, с. 29

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)