сакры́стыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сакры́стыя |
сакры́стыі |
| Р. |
сакры́стыі |
сакры́стый |
| Д. |
сакры́стыі |
сакры́стыям |
| В. |
сакры́стыю |
сакры́стыі |
| Т. |
сакры́стыяй сакры́стыяю |
сакры́стыямі |
| М. |
сакры́стыі |
сакры́стыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сакры́стыя
(с.-лац. sacristia)
асобнае памяшканне ў каталіцкім храме, дзе захоўваюцца прыналежнасці культу і дзе ксёндз рыхтуецца да службы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
sacristy [ˈsækrɪsti] n. eccl. ры́зніца; сакры́стыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)