сады́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сады́зм
Р. сады́зму
Д. сады́зму
В. сады́зм
Т. сады́змам
М. сады́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сады́зм, -у, м.

1. Абвостраная жорсткасць, заўзятая цяга да катаванняў; задавальненне ад чужых пакут.

2. Падавая ненармальнасць, пры якой падавое пачуццё задавальняецца прычыненнем фізічнага болю другой асобе.

|| прым. сады́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сады́зм, -му м. сади́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садызм

т. 14, с. 79

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сады́зм, ‑у, м.

1. Палавая ненармальнасць, якая праяўляецца ў жаданні мучыць асобу другога полу, каб задаволіць сваё палавое пачуццё.

2. перан. Заўзятая цяга да жорсткасці, катаванняў; задавальненне ад чужых пакут. Ён, вядома, бязлітасны, гэты мужык [Клопікаў]. Ён наводзіць жах на турэмных насельнікаў сваім садызмам. Лынькоў.

[Ад імя французскага пісьменніка 18 ст. маркіза дэ Сад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сады́зм м Sadísmus m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сады́зм

(фр. sadisme, ад D. de Sade = прозвішча французскага пісьменніка)

1) палавая ненармальнасць, якая праяўляецца ў жаданні мучыць асобу другога полу, каб задаволіць сваё палавое пачуццё;

2) перан. ненармальная схільнасць да жорсткасці, катаванняў, задавальненне ад чужых пакут.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сади́зм сады́зм, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sadism [ˈseɪdɪzəm] n. сады́зм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Sadísmus

m - сады́зм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)