сава́, -ы́, мн. со́вы і (з ліч. 2, 3, 4) савы́, соў, ж.

Драпежная начная птушка з вялікай круглай галавой, з вялікімі вачамі і кароткай загнутай дзюбай.

|| прым. саві́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Са́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Са́ва
Р. Са́вы
Д. Са́ве
В. Са́ву
Т. Са́вай
Са́ваю
М. Са́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сава́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сава́
Р. Савы́
Д. Саве́
В. Саву́
Т. Саво́й
Саво́ю
М. Саве́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сава́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сава́ со́вы
савы́
Р. савы́ со́ў
Д. саве́ со́вам
В. саву́ со́ў
Т. саво́й
саво́ю
со́вамі
М. саве́ со́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сава́ ж., зоол. сова́;

паказа́ць саву́ сма́леную — показа́ть, где ра́ки зиму́ют, показа́ть ку́зькину мать;

паглядзі́, с., яка́я сама́погов. погляди́, кума́, какова́ сама́;

ці саво́ю аб пень, ці пнём аб саву́погов. что в лоб, что по́ лбу;

с. не прывядзе́ сакала́погов. я́блоко от я́блони недалеко́ па́дает

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сава́, ‑ы; мн. совы, соў; ж.

Драпежная начная птушка атрада соў, у якой вялікая круглая галава, вялікія вочы і кароткая загнутая дзюба. А дзесь з суседняй баравіны крычыць сава на ўсе лады. Колас. Пад Маладзечнам шмат лясоў: Там, у гушчары дрэў, Уночы чуцен рогат соў, Удзень — птушыны спеў. Панчанка.

•••

Бачыць саву смаленую гл. бачыць.

Ці савой аб пень, ці пяём аб саву — гаворыцца, калі чыё‑н. становішча мяняецца толькі на выгляд, а не па сутнасці. — Ці савой аб пень, ці пнём аб саву — усё адно, — рагоча Тоўсцік. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сава́ ж. заал. ule f -, -n;

бе́лая сава́ Schne¦eule f;

бало́тная сава́ Smpfeule f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Са́ва 11/502

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сава, гл. Зевін Я. Д.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сава́, гл. Чарвінскі П. І.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)