рэпе́р

‘геадэзічны знак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэпе́р рэпе́ры
Р. рэпе́ра рэпе́раў
Д. рэпе́ру рэпе́рам
В. рэпе́р рэпе́ры
Т. рэпе́рам рэпе́рамі
М. рэпе́ры рэпе́рах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́пер

‘геадэзічны знак; сукупнасць вектараў; пункт на мясцовасці ці ў паветры’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́пер рэ́перы
Р. рэ́пера рэ́пераў
Д. рэ́перу рэ́перам
В. рэ́пер рэ́перы
Т. рэ́перам рэ́перамі
М. рэ́перы рэ́перах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́пер

‘выканаўца рэпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́пер рэ́перы
Р. рэ́пера рэ́пераў
Д. рэ́перу рэ́перам
В. рэ́пера рэ́пераў
Т. рэ́перам рэ́перамі
М. рэперу рэ́перах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэпе́р м., геод., воен. репе́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэпе́р, ‑а, м.

1. У геадэзіі — спецыяльны знак для абазначэння і замацавання на мясцовасці пункта з вызначанай вышынёй.

2. У матэматыцы — сукупнасць лінейна незалежных вектараў, узятых у пэўным парадку і адкладзеных ад агульнага пачатку.

3. Дапаможны пункт на мясцовасці ці ў паветры, па якім робіцца прыстрэлка з далейшым пераносам агню для паражэння цэлі.

[Фр. repère — метка, знак, зыходны пункт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэпер (у геадэзіі) 9/265

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рэпер (у матэматыцы) 9/265

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэпер,

у матэматыцы.

т. 14, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэпер,

у геадэзіі і артылерыі.

т. 14, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэ́пер

(фр. repere = метка, знак, зыходны пункт)

1) замацаваны на мясцовасці геадэзічны знак, які паказвае вышыню дадзенага пункта зямной паверхні;

2) мат. сукупнасць лінейна незалежных вектараў, узятых у пэўным парадку і адкладзеных ад агульнага пачатку;

3) пункт на мясцовасці або ў паветры, па якім праводзіцца артылерыйская прыстрэлка з далейшым пераносам агню для паражэння цэлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)