Апалагетыка рэлігійная 2/55

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мнагабо́жжа, -а, н.

Рэлігійная сістэма, якая прызнае існаванне многіх багоў; політэізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хе́дар², -а, мн. -ы, -аў, м.

Яўрэйская пачатковая рэлігійная школа для хлопчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Садружнасць, брацкі саюз.

Б. народаў.

2. Рэлігійная абшчына, саюз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ісламі́зм, ‑у, м.

Рэлігійная сістэма ісламу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

табу́, нескл., н.

1. У першабытных народаў: рэлігійная забарона на якое-н. слова, дзеянне, прадмет.

2. перан. Наогул пра што-н. забароненае.

Т. на алкаголь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

песнапе́нне, ‑я, н.

Рэлігійная або ўрачыстая песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліца,

халодная зброя; рэлігійная парчовая хустка.

т. 12, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кіта́б, ‑а, м.

Рэлігійная кніга, напісаная на беларускай мове арабскім пісьмом.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

монатэі́зм, ‑у, м.

Рэлігійная вера, заснаваная на пакланенні адзінаму богу; адзінабожжа; проціл. політэізм.

[Ад грэч. mónos — адзін і theos — бог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)