рэквізіты

т. 13, с. 570

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэквізі́ты юрыд., бухг. nótwendige [erfórderliche] Ángaben;

рэквізі́ты фі́рмы Fírmenangaben pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэквізі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэквізі́т рэквізі́ты
Р. рэквізі́ту рэквізі́таў
Д. рэквізі́ту рэквізі́там
В. рэквізі́т рэквізі́ты
Т. рэквізі́там рэквізі́тамі
М. рэквізі́це рэквізі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)