рэ́йдэр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́йдэр |
рэ́йдэры |
| Р. |
рэ́йдэра |
рэ́йдэраў |
| Д. |
рэ́йдэру |
рэ́йдэрам |
| В. |
рэ́йдэр |
рэ́йдэры |
| Т. |
рэ́йдэрам |
рэ́йдэрамі |
| М. |
рэ́йдэры |
рэ́йдэрах |
Іншыя варыянты:
рэ́йдар.
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
рэ́йдэр, ‑а, м.
Ваенны карабель, які мае заданне самастойна весці баявыя аперацыі, галоўным чынам знішчаць варожыя судны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́йдар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́йдар |
рэ́йдары |
| Р. |
рэ́йдара |
рэ́йдараў |
| Д. |
рэ́йдару |
рэ́йдарам |
| В. |
рэ́йдар |
рэ́йдары |
| Т. |
рэ́йдарам |
рэ́йдарамі |
| М. |
рэ́йдары |
рэ́йдарах |
Іншыя варыянты:
рэ́йдэр.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)