Рэдкіх і рассеяных элементаў руды 9/243

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэдкіх і рассеяных элементаў руды

т. 13, с. 552

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэ́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́дкі рэ́дкая рэ́дкае рэ́дкія
Р. рэ́дкага рэ́дкай
рэ́дкае
рэ́дкага рэ́дкіх
Д. рэ́дкаму рэ́дкай рэ́дкаму рэ́дкім
В. рэ́дкі (неадуш.)
рэ́дкага (адуш.)
рэ́дкую рэ́дкае рэ́дкія (неадуш.)
рэ́дкіх (адуш.)
Т. рэ́дкім рэ́дкай
рэ́дкаю
рэ́дкім рэ́дкімі
М. рэ́дкім рэ́дкай рэ́дкім рэ́дкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

букіністы́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да продажу і куплі рэдкіх і старых кніг.

Б. магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бібліяфі́льства, -а, н.

Любоў да кніг, захапленне збіральніцтвам рэдкіх і каштоўных выданняў.

|| прым. бібліяфі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бібліяфі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аматар і збіральнік кніг, асабліва рэдкіх і каштоўных.

|| ж. бібліяфі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. бібліяфі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

букіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца купляй і продажам рэдкіх і старых кніг.

|| ж. букіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. букіні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

букіні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прадавец рэдкіх і старых кніг.

[Фр. bouquiniste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліяфі́л, ‑а, м.

Аматар, знаўца, збіральнік кніг, асабліва каштоўных і рэдкіх выданняў.

[Ад грэч. biblíon — кніга і philos — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліяфі́льства, ‑а, н.

Любоў да кніг, захапленне збіральніцтвам рэдкіх і каштоўных выданняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)