рэ́дка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рэ́дка радзе́й
радчэ́й		 найрадчэ́й
найрадзе́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́дка нареч.

1. жи́дко;

2. ре́дко;

р. паса́джаныя дрэ́вы — ре́дко поса́женные дере́вья;

3. ре́дко, иногда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́дка прысл

1. (не густа) dünn;

2. (не часта) sélten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэдка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «рэдкі», «рэдка», напрыклад: рэдказубы, рэдканаселены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ре́дко нареч. рэ́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малахо́джаны, -ая, -ае.

Такі, па якім рэдка ходзяць.

Малаходжаныя сцежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малапрадукты́ўны, -ая, -ае.

Недастаткова прадуктыўны, які рэдка выкарыстоўваецца.

М. суфікс.

|| наз. малапрадукты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўжыва́льны, -ая, -ае.

Які не ўжываецца або рэдка выкарыстоўваецца.

Неўжывальнае слова.

|| наз. неўжыва́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спружы́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ніцца; незак. і (рэдка) зак.

Тое, што і спружыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малае́зджаны, -ая, -ае.

1. На якім мала ездзілі.

М. конь.

2. Па якім рэдка, мала ездзяць.

Малаезджаная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)