рэгістрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

Запісваць, адзначаць з мэтай уліку, сістэматызацыі, надання законнай сілы чаму-н.

Р. паступаючую дакументацыю.

Р. змены надвор’я.

Р. шлюб.

|| зак. зарэгістрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| звар. рэгістрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак. зарэгістрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. рэгістра́цыя, -і, ж. і рэгістрава́нне, -я, н.

|| прым. рэгістрацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэгістрава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рэгістру́ю рэгістру́ем
2-я ас. рэгістру́еш рэгістру́еце
3-я ас. рэгістру́е рэгістру́юць
Прошлы час
м. рэгістрава́ў рэгістрава́лі
ж. рэгістрава́ла
н. рэгістрава́ла
Загадны лад
2-я ас. рэгістру́й рэгістру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рэгістру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэгістрава́ць несов. регистри́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэгістрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

1. Запісваць у кнігу, у спіс, у рэгістр; браць на ўлік. Рэгістраваць карэспандэнцыю. Рэгістраваць дэлегатаў з’езда. □ — Трэба нам завесці свой касавы журнал, рэгістраваць у ім дакументы, каб каса нечым правяралася. Скрыган.

2. Афармляць юрыдычна з мэтай уліку або надання чаму‑н. законнай сілы. Рэгістраваць нараджэнне. Рэгістраваць шлюб. // Запісваць, адзначаць якую‑н. з’яву, факт. Рэгістраваць змены надвор’я. □ [Захараў:] — Ваша газета, якая цяпер толькі рэгіструе факты і рэдка калі выступае ініцыятарам якога-небудзь каштоўнага мерапрыемства, стала б сапраўдным вашым баявым памочнікам. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгістрава́ць registríeren vt, verzéichnen vt; éintragen* vt (занесці ў спіс)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэгістрава́ць

(с.-лац. registrare)

1) запісваць што-н. з мэтай уліку;

2) афармляць юрыдычна з мэтай надання законнай сілы (напр. р. шлюб);

3) адзначаць якую-н. з’яву, факт (напр. р. змены надвор’я).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зарэгістрава́ць гл. рэгістраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

регистри́ровать несов. рэгістрава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарэгістрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак.

1. гл. рэгістраваць.

2. Афіцыйна аформіць свой шлюб.

З. ў загсе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэгістра́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэгістраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)