Рэальныя даходы насельніцтва 2/86; 3/597; 4/102, 498; 8/467; 9/229—230; 11/409; 12/349—354

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэальныя даходы насельніцтва

т. 13, с. 536

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэальныя навучальныя ўстановы

т. 13, с. 536

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэа́льны рэа́льная рэа́льнае рэа́льныя
Р. рэа́льнага рэа́льнай
рэа́льнае
рэа́льнага рэа́льных
Д. рэа́льнаму рэа́льнай рэа́льнаму рэа́льным
В. рэа́льны (неадуш.)
рэа́льнага (адуш.)
рэа́льную рэа́льнае рэа́льныя (неадуш.)
рэа́льных (адуш.)
Т. рэа́льным рэа́льнай
рэа́льнаю
рэа́льным рэа́льнымі
М. рэа́льным рэа́льнай рэа́льным рэа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэа́льны рэа́льная рэа́льнае рэа́льныя
Р. рэа́льнага рэа́льнай
рэа́льнае
рэа́льнага рэа́льных
Д. рэа́льнаму рэа́льнай рэа́льнаму рэа́льным
В. рэа́льны (неадуш.)
рэа́льнага (адуш.)
рэа́льную рэа́льнае рэа́льныя (неадуш.)
рэа́льных (адуш.)
Т. рэа́льным рэа́льнай
рэа́льнаю
рэа́льным рэа́льнымі
М. рэа́льным рэа́льнай рэа́льным рэа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кінана́рыс, ‑а, м.

Невялікі кінафільм, у аснову якога пакладзены рэальныя факты, падзеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасве́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што, аб чым і з дадан. сказам. Сцвердзіць, засведчыць што-н.

Усё гэта могуць п. не словы, а рэальныя факты.

2. Выступіць у ролі сведкі.

|| наз. пасве́дчанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Даходы насельніцтва, гл. Рэальныя даходы насельніцтва

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

faction2 [ˈfækʃn] n. літарату́рны або́ кінематаграфі́чны жанр, у які́м рэа́льныя здарэ́нні слу́жаць асно́вай для маста́цкага тво́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зані́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад занізіць.

2. у знач. прым. Ніжэйшы за рэальныя паказчыкі чаго‑н., аб’ёму чаго‑н. Заніжаныя патрабаванне Заніжаная норма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)