Verbum

анлайнавы слоўнік

рэакты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэакты́ў, -ты́ву м., хим. реакти́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэакты́ў, ‑тыву, м.

Рэчыва, якое дае характэрную рэакцыю ў злучэнні з іншым рэчывам і тым самым дае магчымасць выявіць наяўнасць апошняга ў якім‑н. саставе, злучэнні.

[Ад лац. re — проці і activus — дзейнічаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэакты́ў м. хім. Reagéns n -, -génzi¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рэакты́ў

(фр. reactif, ад лац. re- = супраць + activus = дзейсны)

рэчыва, якое ў злучэнні з іншым рэчывам дае рэакцыю і гэтым самым дазваляе выявіць наяўнасць апошняга ў хімічным саставе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

реакти́в хим. рэакты́ў, -ты́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reagent [riˈeɪdʒənt] n. chem. рэакты́ў; рэаге́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэаге́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Тое, што і рэактыў.

[Ад лац. re — проці і agens, agentis — які дзейнічае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каагуля́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Хімічны рэактыў, які выклікае каагуляцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reagent

[,riˈeɪdʒənt]

n., Chem.

рэакты́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)