рэакты́ў, ‑тыву,
Рэчыва, якое дае характэрную рэакцыю ў злучэнні з іншым рэчывам і тым самым дае магчымасць выявіць наяўнасць апошняга ў якім‑н. саставе, злучэнні.
[Ад лац. re — проці і activus — дзейнічаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)