«рыцары працы»

т. 13, с. 527

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ры́цар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́цар ры́цары
Р. ры́цара ры́цараў
Д. ры́цару ры́царам
В. ры́цара ры́цараў
Т. ры́царам ры́царамі
М. ры́цару ры́царах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́царства, -а, н.

1. зб. У феадальнай Еўропе: прывілеяванае ваенна-землеўладальніцкае саслоўе, рыцары (у 1 знач.).

2. Самаадданасць, высакародства (кніжн.).

Праявіць р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́нцыр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Металічнае адзенне для засцярогі тулава ад удараў халоднай зброі (уст.).

Рыцары ў панцырах.

2. Цвёрдае покрыва некаторых жывёлін.

Чарапашы п.

|| прым. па́нцырны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chivalry [ˈʃɪvəlri] n.

1. ры́царства; высакаро́днасць і адва́га

2. archaic ры́цары

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Teutonic [tju:ˈtɒnɪk] adj. тэўто́нскі; прагерма́нскі;

the Teutonic Order Тэўто́нскі/Няме́цкі о́рдэн;

the Teutonic Knights ры́цары-тэўто́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ры́царства, ‑а, н.

1. Гіст. Ваенна-землеўладальніцкае саслоўе ў Заходняй Еўропе ў сярэднія вякі. // зб. Рыцары.

2. Званне рыцара.

3. перан. Самаадданасць, велікадушнасць, высакародства. [Хлопцы] жартавалі пры .. [Сабіне], спаборнічалі ў дасціпнасці і рыцарства смяяліся. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

accolade

[ˈækəleɪd]

n.

1) пахвала́ f.

2) Hist. пасьвячэ́ньне ў ры́цары

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rítterschlag

m -(e)s гіст. пасвячэ́нне ў ры́цары

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пасвяці́ць​II рэл. éinsegnen vt; wéihen vt;

пасвяці́ць у ры́цары zum Rítter schlágen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)