рыжа
Том: 31, старонка: 13.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Рыжа́ ’іржа’ (Сцяшк. Сл., Сцяц., Жд. 3), ’рудая вада на балоце’ (зэльв., ЛА 2). Ад іржа́ (гл.) у выніку метатэзы, параўн. славац. rzavka ’іржавая вада на балоце’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ры́жа-агні́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ры́жа-агні́сты |
ры́жа-агні́стая |
ры́жа-агні́стае |
ры́жа-агні́стыя |
| Р. |
ры́жа-агні́стага |
ры́жа-агні́стай
ры́жа-агні́стае |
ры́жа-агні́стага |
ры́жа-агні́стых |
| Д. |
ры́жа-агні́стаму |
ры́жа-агні́стай |
ры́жа-агні́стаму |
ры́жа-агні́стым |
| В. |
ры́жа-агні́сты (неадуш.)
ры́жа-агні́стага (адуш.) |
ры́жа-агні́стую |
ры́жа-агні́стае |
ры́жа-агні́стыя (неадуш.)
ры́жа-агні́стых (адуш.) |
| Т. |
ры́жа-агні́стым |
ры́жа-агні́стай
ры́жа-агні́стаю |
ры́жа-агні́стым |
ры́жа-агні́стымі |
| М. |
ры́жа-агні́стым |
ры́жа-агні́стай |
ры́жа-агні́стым |
ры́жа-агні́стых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рыжа...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «рыжы», напрыклад: рыжабароды, рыжавусы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руды́, -а́я, -о́е.
Рыжа-карычневы.
Рудая вавёрка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паджа́ры, -ая, -ае.
1. Рыжа-буры ці бура-чорны (пра масць жывёл).
2. Сухарлявы, тонкі (разм.).
П. лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́стрыгчы, -рыгу, -рыжаш, -рыжа; -рыг, -гла; -рыжы; -рыжаны; зак., што.
Стрыжкай выдаліць.
В. пасму валасоў.
|| незак. выстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
auburn [ˈɔ:bən] adj. руды́, кашта́навы, ры́жа-кары́чневы (пра колер валасоў)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
анарты́т
(ад гр. anorthos = косы)
мінерал класа сілікатаў, кальцыевы палявы шпат шараватага або рыжа-шэрага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
паджа́ры, ‑ая, ‑ае.
1. Рыжа-буры або бура-чорны (пра масць жывёл). З хвіліны на хвіліну чакаю, што вось-вось пакажацца чорная ці паджарая шапка [грыба]. Сачанка.
2. Разм. Сухарлявы, тонкі. Паджары лось. □ Праз акно [барон] убачыў паджарага нямецкага афіцэра. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)