рыво́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыво́к рыўкі́
Р. рыўка́ рыўко́ў
Д. рыўку́ рыўка́м
В. рыво́к рыўкі́
Т. рыўко́м рыўка́мі
М. рыўку́ рыўка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рыво́к, рыўка́, мн. рыўкі́, рыўко́ў, м.

1. Рэзкі, парывісты рух рукамі або целам.

Ускочыць на каня спрытным рыўком.

2. У цяжкай атлетыцы: пад’ём цяжару над галавой на выцягнутых руках адным бесперапынным рухам.

Вынікі ў рыўку.

3. перан. Рэзкае ўзмацненне, якое парушае агульны рытм работы.

Праца без рыўкоў.

|| прым. рыўко́вы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыво́к (род. рыўка́) м., в разн. знач. рыво́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыво́к в разн. знач. рыво́к, род. рыўка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыво́к, рыўка, м.

1. Рэзкі, кароткі рух. Брыгадзір, асядлаўшы буланку, паставіў у стрэмя нагу, спрытным рыўком узняўся і лёгка сеў. Брыль. Нервовымі рыўкамі папраўляла .. [дзяўчына] валасы. Лынькоў. // перан. Спешка, паспешнасць, напружанасць пры выкананні якой‑н. работы. — Не хапайце цераз сілу, працуйце роўна, без рыўкоў, — павучаў нас Федар Рыгоравіч. Рунец. Рывок! Як гэта нязвыкла для Коласа з яго паслядоўнасцю работы над творам. Лужанін. // перан. Скачок у развіцці чаго‑н.

2. У спорце — пад’ём цяжару рэзкім штуршком на сябе.

3. у знач. прысл. рыўко́м. Рэзка, адным рухам. Паравоз рыўком скрануў эшалон з месца і падцягнуў .. платформу [з танкам] да пляцоўкі. Мележ. [Каршукоў] рыўком адчыніў дзверы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыво́к м

1. Ruck m -(e)s, -e;

рыўка́мі rúckweise, stóßweise, sprúnghaft;

рыво́к напе́рад перан ein Sprung vórwärts;

2. спарт (пад’ём цяжару) Ánriss m -es, -e, Réißen n -s; (у бегу і пад.) Spurt m -(e)s;

зрабі́ць рыво́к spúrten vi, éinen Spurt éinlegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рыўко́вы гл. рывок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

szarpnięcie

н. рывок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спурт, ‑у, М ‑рце, м.

Рэзкі, імклівы рывок перад фінішам у час бегу, плавання, катання на каньках і пад.

[Англ. spurt — рывок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

yank out

informal

вы́хапіць, вы́рваць

рыво́к -ўка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)