рыбны - Пошук

ры́бны гл. рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́бны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ры́бны	ры́бная	ры́бнае	ры́бныя
Р.	ры́бнага	ры́бнай ры́бнае	ры́бнага	ры́бных
Д.	ры́бнаму	ры́бнай	ры́бнаму	ры́бным
В.	ры́бны (неадуш.) ры́бнага (адуш.)	ры́бную	ры́бнае	ры́бныя (неадуш.) ры́бных (адуш.)
Т.	ры́бным	ры́бнай ры́бнаю	ры́бным	ры́бнымі
М.	ры́бным	ры́бнай	ры́бным	ры́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ры́бны в разн. знач. ры́бный;

~ная ло́ўля — ры́бная ло́вля;

р. суп — ры́бный суп;

~нае во́зера — ры́бное о́зеро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рыбы, уласцівы ёй. Рыбныя запасы. Рыбны пах. // Звязаны са здабычай, продажам, купляй, развядзеннем, апрацоўкай і пад. рыбы. Рыбны рынак. Рыбная гаспадарка. Рыбная прамысловасць. // Прызначаны для рыбы. Рыбная тара. // Прыгатаваны з рыбы. Рыбны суп. Рыбныя катлеты.

2. Багаты рыбай. Рыбнае возера. Рыбнае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́бны

1. Fisch-;

ры́бная ло́ўля Físchfang m -(e)s;

ры́бны про́мысел Fischeréigewerbe n -s;

ры́бны га́ндаль Físchhandel m -s;

2. (багаты на рыбу) fischréich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

азёрна-ры́бны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	азёрна-ры́бны	азёрна-ры́бная	азёрна-ры́бнае	азёрна-ры́бныя
Р.	азёрна-ры́бнага	азёрна-ры́бнай азёрна-ры́бнае	азёрна-ры́бнага	азёрна-ры́бных
Д.	азёрна-ры́бнаму	азёрна-ры́бнай	азёрна-ры́бнаму	азёрна-ры́бным
В.	азёрна-ры́бны (неадуш.) азёрна-ры́бнага (адуш.)	азёрна-ры́бную	азёрна-ры́бнае	азёрна-ры́бныя (неадуш.) азёрна-ры́бных (адуш.)
Т.	азёрна-ры́бным	азёрна-ры́бнай азёрна-ры́бнаю	азёрна-ры́бным	азёрна-ры́бнымі
М.	азёрна-ры́бным	азёрна-ры́бнай	азёрна-ры́бным	азёрна-ры́бных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ры́ба, -ы, мн. -ы, рыб, ж.

1. Вадзяная пазваночная жывёліна з канечнасцямі ў выглядзе плаўнікоў, якая дыхае жабрамі.

Касцявыя рыбы.

Драпежная р.

Рачная, марская р.

Біцца як р. аб лёд (пакутліва шукаць выйсце з цяжкага становішча; разм.). Адчуваць сябе дзе-н. як р. ў вадзе (натуральна, проста, добра; разм.). У каламутнай вадзе рыбу лавіць (перан.: мець выгаду, карыстаючыся няяснасцю абставін; разм., неадабр.).

2. Частка тушы (тушкі) такой жывёліны, якая ўжыв. ў ежу.

Смажаная, вэнджаная, салёная р.

Р. пад марынадам.

|| памянш. ры́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж. (ласкавы зварот да жанчыны, дзіцяці; разм.).

|| прым. ры́бны, -ая, -ае і ры́бін, -а (да 1 знач.).

Рыбная лоўля.

Рыбная прамысловасць.

Рыбныя катлеты.

Рыбны дзень (у які гатуюцца рыбныя, а не мясныя стравы). Рыбіна луска.

Рыбін тлушч (вадкі тлушч з печані трасковых рыб).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пугач рыбны

т. 13, с. 116

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рыб...

Першая частка складаных слоў са знач. «рыбны», напр.: рыбінспекцыя, рыбнагляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ры́бна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Ры́бна
Р.	Ры́бны
Д.	Ры́бне
В.	Ры́бну
Т.	Ры́бнай Ры́бнаю
М.	Ры́бне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Verbum