Хрышчэнне Русі 3/75; 9/192; 10/458; 11/85, 530

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хрышчэнне Русі

т. 17, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Граф Суліма з Белай Русі, гл. Савіч-Заблоцкі В. К.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сацыялістычная партыя Белай Русі

т. 14, с. 213

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мангола-татарская няволя на Русі

т. 10, с. 66

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ру́сь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Ру́сь
Р. Русі́
Д. Русі́
В. Ру́сь
Т. Ру́ссю
М. Русі́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

«Хроніка польская, літоўская, жамойцкая і ўсяе Русі»

т. 17, с. 63

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

смерд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У Старажытнай Русі: селянін, земляроб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́цязь, -я, мн. -і, -яў, м.

У Старажытнай Русі: храбры воін, асілак.

Слаўныя віцязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́льнічы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (гіст.).

Адзін з вышэйшых баярскіх чыноў у Старажытнай Русі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)