ру́сы, -ая, -ае.

Светла-карычневы (пра валасы); са светла-карычневымі валасамі.

Русая барада.

Русая дзяўчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́сы ру́сая ру́сае ру́сыя
Р. ру́сага ру́сай
ру́сае		 ру́сага ру́сых
Д. ру́саму ру́сай ру́саму ру́сым
В. ру́сы (неадуш.)
ру́сага (адуш.)		 ру́сую ру́сае ру́сыя (неадуш.)
ру́сых (адуш.)
Т. ру́сым ру́сай
ру́саю		 ру́сым ру́сымі
М. ру́сым ру́сай ру́сым ру́сых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ру́сы ру́сый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́сы, ‑ая, ‑ае.

Светла-карычневы з шараватым ці жаўтаватым адценнем (пра валасы). Русыя вусы. Русая барада. □ [Веньяміну] робіцца весела: у русых валасах дзяўчыны заблыталася травінка. Навуменка. Дзве русыя тоўстыя касы звісалі ніжэй паясніцы. Гурскі. // Які мае валасы такога колеру (пра чалавека). Ад бессані, ад звону гарадскога ў край буслоў, калін і медуніц, да яснавокіх русых маладзіц мяне вяртае самы юны спогад. Федзюковіч. У непрагляднай завірусе Цябе прыкмечу я здалёк — Сярод чарнявых, белых, русых Ты ўся гарыш, як вугалёк. Дайнека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́сы dúnkelblond, héllbraun

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ру́сы ’светла-карычневы з шараватым ці жаўтаватым адценнем (пра валасы)’ (ТСБМ). Укр. ру́сий ’русы’, рус. ру́сый ’тс’, польск. rusy, чэш. rusý ’светлавалосы, цялеснага колеру’, славац. rusý ’тс’, славен. rȗs ’чырвоны, жоўты’, серб.-харв. ру̏с ’тс’, балг., макед. рус ’светлавалосы’. З прасл. *rusъ, *rudsъ, роднаснага да руда, руды, рыжы (гл.). Індаеўрапейскія паралелі — літ. raũsvas ’чырванаваты’, rùsvas ’цёмна-карычневы’, rusė́ti ’тлець’, ruslės ’прысак’, лат. rusls ’карычневы’, rûsa ’іржа’, лац. russus ’чырвоны, рыжы’ і інш. (Фасмер, 3, 521–522; Бязлай, 3, 208; ESJSt, 13, 781).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цёмна-ру́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цёмна-ру́сы цёмна-ру́сая цёмна-ру́сае цёмна-ру́сыя
Р. цёмна-ру́сага цёмна-ру́сай
цёмна-ру́сае		 цёмна-ру́сага цёмна-ру́сых
Д. цёмна-ру́саму цёмна-ру́сай цёмна-ру́саму цёмна-ру́сым
В. цёмна-ру́сы (неадуш.)
цёмна-ру́сага (адуш.)		 цёмна-ру́сую цёмна-ру́сае цёмна-ру́сыя (неадуш.)
цёмна-ру́сых (адуш.)
Т. цёмна-ру́сым цёмна-ру́сай
цёмна-ру́саю		 цёмна-ру́сым цёмна-ру́сымі
М. цёмна-ру́сым цёмна-ру́сай цёмна-ру́сым цёмна-ру́сых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

све́тла-ру́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. све́тла-ру́сы све́тла-ру́сая све́тла-ру́сае све́тла-ру́сыя
Р. све́тла-ру́сага све́тла-ру́сай
све́тла-ру́сае		 све́тла-ру́сага све́тла-ру́сых
Д. све́тла-ру́саму све́тла-ру́сай све́тла-ру́саму све́тла-ру́сым
В. све́тла-ру́сы (неадуш.)
све́тла-ру́сага (адуш.)		 све́тла-ру́сую све́тла-ру́сае све́тла-ру́сыя (неадуш.)
све́тла-ру́сых (адуш.)
Т. све́тла-ру́сым све́тла-ру́сай
све́тла-ру́саю		 све́тла-ру́сым све́тла-ру́сымі
М. све́тла-ру́сым све́тла-ру́сай све́тла-ру́сым све́тла-ру́сых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

све́тла-ру́сы све́тло-ру́сый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цёмна-ру́сы тёмно-ру́сый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)