руплі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руплі́вец руплі́ўцы
Р. руплі́ўца руплі́ўцаў
Д. руплі́ўцу руплі́ўцам
В. руплі́ўца руплі́ўцаў
Т. руплі́ўцам руплі́ўцамі
М. руплі́ўцу руплі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

руплі́вец м., разг. стара́тельный челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руплі́вец, ‑ліўца, м.

Разм. Пра дбайнага, клапатлівага, стараннага чалавека. Гэта .. быў узор рупліўца на ніве народнага мастацтва, самаахвярнага барацьбіта за яго ўздым. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zealot [ˈzelət] n. руплі́вец; энтузія́ст; фана́тык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рачи́тель книжн., уст. руплі́вец, -лі́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стара́тельный стара́нны, руплі́вы;

стара́тельный челове́к стара́нны (руплі́вы) чалаве́к, руплі́вец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zealot

[ˈzelət]

n.

1) ру́плівец -ўца m.

2) фана́тык -а m.

3) энтузія́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)