ружэ́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ружэ́йны ружэ́йная ружэ́йнае ружэ́йныя
Р. ружэ́йнага ружэ́йнай
ружэ́йнае		 ружэ́йнага ружэ́йных
Д. ружэ́йнаму ружэ́йнай ружэ́йнаму ружэ́йным
В. ружэ́йны (неадуш.)
ружэ́йнага (адуш.)		 ружэ́йную ружэ́йнае ружэ́йныя (неадуш.)
ружэ́йных (адуш.)
Т. ружэ́йным ружэ́йнай
ружэ́йнаю		 ружэ́йным ружэ́йнымі
М. ружэ́йным ружэ́йнай ружэ́йным ружэ́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ружэ́йны руже́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ружэ́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ружжа. З самай раніцы ўсё кругом напоўнілася громам артылерыі і кулямётна-ружэйнай страляніны. М. Ткачоў. // Прызначаны для ружжа. Ружэйны патрон. Ружэйнае масла.

2. Які праводзіцца з ружжом. Ружэйны прыём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ружэ́йны разм. Gewéhr-; Büchsen-, Flínten- (для палявання);

ружэ́йны стрэл Gewéhrschuss m -es, -schüsse;

ружэ́йныя прыёмы вайск. Gewéhrgriffe pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ружжо́, -а́, мн. ру́жжы і (з ліч. 2, 3, 4) ружжы́, ру́жжаў, н.

Ручная агнястрэльная зброя з доўгім ненаразным ствалом.

Паляўнічае р.

Процітанкавае р.

Быць пад ружжом (перан.: быць на ваенным становішчы, у стане баявой гатоўнасці — пра армію). У р.! (каманда стаць у строй з вінтоўкамі). Паставіць пад р. (прызваць на ваенную службу).

|| памянш. ружэ́йца, -а, мн. -ы, -аў, н.

|| прым. ружэ́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руже́йный ружэ́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

karabinowy

ружэйны, стрэльбавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

экстра́ктар, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для даставання, выцягвання чаго‑н. Рыбалоўны экстрактар. Ружэйны экстрактар.

2. Апарат для экстрагавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напагато́ў, прысл.

Спец. У выразе: узяць напагатоў — пра ружэйны прыём, пры якім ружжо трымаецца ў гатовым да стральбы становішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gewéhrgriff

m -(e)s, -e ружэ́йны прыём

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)