Руда́вец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Руда́вец
Р. Руда́ўца
Д. Руда́ўцу
В. Руда́вец
Т. Руда́ўцам
М. Руда́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Рудаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рудаве́ц
Р. Рудаўца́
Д. Рудаўцу́
В. Рудаве́ц
Т. Рудаўцо́м
М. Рудаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Рудавец (в., Брэсцкі р-н) 5/213

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рудавец

т. 13, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)