Руда́вец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Руда́вец
Р. Руда́ўца
Д. Руда́ўцу
В. Руда́вец
Т. Руда́ўцам
М. Руда́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Рудаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рудаве́ц
Р. Рудаўца́
Д. Рудаўцу́
В. Рудаве́ц
Т. Рудаўцо́м
М. Рудаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Рудавец

т. 13, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)