назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ру́бы | |
| Ру́бе | |
| Ру́бу | |
| Ру́бай Ру́баю |
|
| Ру́бе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ру́бы | |
| Ру́бе | |
| Ру́бу | |
| Ру́бай Ру́баю |
|
| Ру́бе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ру́бовский (от
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ру́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ру́б | ру́бы | |
| ру́баў | ||
| ру́бу | ру́бам | |
| ру́б | ру́бы | |
| ру́бам | ру́бамі | |
| ру́бе | ру́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ру́бы толькі мн. л., экспр. ’добрае, святочнае адзенне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)