росто́к

1. расто́к, -тка́ м.;

2. (отросток) прям., перен. па́растак, -стка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расто́к, -тка́ м., прям., перен. росто́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Расто́к ’парастак, маладое сцябло расліны’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), росто́к ’вырастак клубня, семені расліны’ (ТС, Сл. ПЗБ), расткі́ ’карэнні’ (Сл. ПЗБ). Ад расці (гл.), параўн. храсток (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́растак, -тка м.

1. побе́г, росто́к, о́тпрыск, приро́сток, отро́сток, волчо́к;

2. только мн. по́росль ж.;

вако́л пня ўзнялі́ся малады́я ~ткі — вокру́г пня подняла́сь молода́я по́росль;

3. перен. росто́к;

~ткі но́вага — ростки́ но́вого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прараста́ць несов.

1. (давать росток) прораста́ть;

2. (сквозь что-л.) прораста́ть, пробива́ться;

1, 2 см. прарасці́1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прарасці́ сов.

1. (дать росток) прорасти́;

намо́чаны гаро́х ~ро́с — намо́ченный горо́х проро́с;

бу́льба ~сла́ — карто́шка проросла́;

2. (сквозь что-л.) прорасти́, проби́ться;

трава́ ~сла праз ку́чу каме́ння — трава́ проросла́ сквозь ку́чу ка́мня;

3. (нек-рое время) порасти́; простоя́ть;

гэ́та дрэ́ва ~сце́ яшчэ́ гадо́ў два́ццацьэ́то де́рево простои́т ещё лет два́дцать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)