ро́слы, -ая, -ае.

Высокага росту.

Р. хлопец.

|| наз. ро́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ро́слы ро́слая ро́слае ро́слыя
Р. ро́слага ро́слай
ро́слае		 ро́слага ро́слых
Д. ро́сламу ро́слай ро́сламу ро́слым
В. ро́слы (неадуш.)
ро́слага (адуш.)		 ро́слую ро́слае ро́слыя (неадуш.)
ро́слых (адуш.)
Т. ро́слым ро́слай
ро́слаю		 ро́слым ро́слымі
М. ро́слым ро́слай ро́слым ро́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́слы ро́слый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́слы, ‑ая, ‑ае.

Высокага росту. [Сямён] быў такі ж, як і раней: рослы, шыракаплечы, з моцнай шыяй, з бялявым непакорным [віхром]. Мележ. Ён быў самым рослым у класе — І мянушку далі яму «Тата». Блатун. // Які дасягнуў значнай вышыні, высокі (пра расліны). Рослыя ліпы і клёны Цягнуцца ўгору ля вокан. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́слы hóchgewachsen, gróß gewáchsen, hóchwüchsig, von hóhem Wuchs

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ро́слы ’чалавек высокага росту’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ’які хутка расце’ (Шат.), ’які прарастае (аб зярнятах)’, ’пахрошчаны’ (Янк. 3., Юрч. Вытв., Нас.; свісл., Сл. рэг. лекс.), ’прарослы ў снапах’ (Шат.), ’мажны’ (Байк. і Некр.). Укр. валын. ро́слий, міргар. ро́славий ’рослы’; рус. арханг., перм. ро́слый ’прарослы’, ’парослы лесам’, ’дарослы’, варон. ро́сливый ’прарослы’, валаг. росля́к ’рослы чалавек’. Усходнеславянскае — былы дзеепрыметнік на ‑l‑ ад прасл. *orsti > расці́ (гл.) — *ors‑l‑ъ(jь). Сюды ж росласць ’мажнасць’ (Байк. і Некр.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ро́слый ро́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлапчы́на, -ы, Д -ну, М -не, мн. -ы, -чы́н і -аў, м. (разм.).

Малады чалавек, дзяцюк.

Рослы, плячысты х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́дны, -ая, -ае.

1. Значны, важны, прыметны або выдатны, вядомы.

Віднае службовае становішча.

В. вучоны.

2. Рослы, статны.

В. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

well-grown

[,welˈgroʊn]

adj.

ро́слы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)