ро́ндаль, -я, мн. -і, -яў, м. (уст.).

Каструля з ручкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́ндаль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́ндаль ро́ндалі
Р. ро́ндаля ро́ндаляў
Д. ро́ндалю ро́ндалям
В. ро́ндаль ро́ндалі
Т. ро́ндалем ро́ндалямі
М. ро́ндалі ро́ндалях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́ндаль м. кастрю́ля ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́ндаль, ‑я, м.

Уст. Каструля з ручкай. Тым часам каля шалаша Віктар у вялікім рондалі гатаваў над агнём [юшку]. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ндаль м Hénkeltopf m -(e)s, -töpfe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ро́ндаль, рондлік, рандэляк, рондэлёк, рондэлек, рондэль, рондзель, ро́ндзяль ’каструля (звычайна медная) з доўгай ручкай’ (ТСБМ, Сцяшк., Шат., Стан., Жд. 3, Шпіл., ТС; карэліц., Янк. Мат.; брэсц., гом., З нар. сл.; Байк. і Некр.; паст., Сл. ПЗБ), ’патэльня’ (Сл. Брэс.). З польск. rondel ’тс’, што з ням. reindel, rindel ’трохногі гаршчок’ < с.-в.-ням. rain ’гліняная патэльня на трох ножках’, ням. Rein ’мядніца, тыгель’ (Трубачоў, Ремесл. терм., 297).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кастрю́ля кастру́ля, -лі ж., ро́ндаль, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rondel

м. каструля; рондаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ро́нгель ’гаршчок (вялікі)’ (ельск., Мат. Гом.). З рондаль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

saucepan

[ˈsɔspæn]

n.

кастру́ля f., ро́ндаль -ля m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)