рва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рва́нне
Р. рва́ння
Д. рва́нню
В. рва́нне
Т. рва́ннем
М. рва́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

теребле́ние с.-х. рва́нне, -ння ср.; церабле́нне, -ння ср.; см. тереби́ть 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рваньё разг.

1. (действие) ірва́нне, -ння ср., (после гласных) рва́нне, -ння ср.; дра́нне, -ння ср.; см. рватьI;

2. см. рвань 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

терза́ние ср.

1. (действие) раздзіра́нне, -ння ср., рва́нне, -ння ср.; см. терза́ть 1;

2. (страдание) му́ка, -кі ж., мучэ́нне, -ння ср.; паку́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драньёI ср.

1. дра́нне, -ння ср., рва́нне, -ння ср., раздзіра́нне, -ння ср.;

2. дра́нне, -ння ср., здзіра́нне, -ння ср.; вырыва́нне, -ння ср.;

3. біццё, -цця́ ср., лупцава́нне, -ння ср., лупцо́ўка, -кі ж.;

4. дра́нне, -ння ср., шарава́нне, -ння ср.;

5. дра́нне, -ння ср., дра́панне, -ння ср.;

6. дра́нне, -ння ср.; см. драть 1, 2, 4, 6, 7.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трепа́ние

1. развява́нне, -ння ср.; рва́нне, -ння ср.; матля́нне, -ння ср.; трасе́нне, -ння ср.; тармашэ́нне, -ння ср.; ту́занне, -ння ср.; перабіра́нне, -ння ср.; кудла́чанне, -ння ср.; цяга́нне, -ння ср.;

2. трапа́нне, -ння ср., дра́нне, -ння ср., бузава́нне, -ння ср.;

3. ля́панне, -ння ср., паля́пванне, -ння ср.;

4. трапа́нне, -ння ср.;

5. бузава́нне, -ння ср.; см. трепа́ть 1, 2, 4—6.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)