расшпі́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расшпі́лены расшпі́леная расшпі́ленае расшпі́леныя
Р. расшпі́ленага расшпі́ленай
расшпі́ленае		 расшпі́ленага расшпі́леных
Д. расшпі́ленаму расшпі́ленай расшпі́ленаму расшпі́леным
В. расшпі́лены (неадуш.)
расшпі́ленага (адуш.)		 расшпі́леную расшпі́ленае расшпі́леныя (неадуш.)
расшпі́леных (адуш.)
Т. расшпі́леным расшпі́ленай
расшпі́ленаю		 расшпі́леным расшпі́ленымі
М. расшпі́леным расшпі́ленай расшпі́леным расшпі́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшпі́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расшпі́лены расшпі́леная расшпі́ленае расшпі́леныя
Р. расшпі́ленага расшпі́ленай
расшпі́ленае		 расшпі́ленага расшпі́леных
Д. расшпі́ленаму расшпі́ленай расшпі́ленаму расшпі́леным
В. расшпі́лены (неадуш.)
расшпі́ленага (адуш.)		 расшпі́леную расшпі́ленае расшпі́леныя (неадуш.)
расшпі́леных (адуш.)
Т. расшпі́леным расшпі́ленай
расшпі́ленаю		 расшпі́леным расшпі́ленымі
М. расшпі́леным расшпі́ленай расшпі́леным расшпі́леных

Кароткая форма: расшпі́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшпі́лены расстёгнутый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшпі́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расшпіліць.

2. у знач. прым. З незашпіленымі гузікамі; з разведзенымі краямі (пра адзенне). Паперадзе з вялікім пісталетам у руцэ ішоў бабруйскі камісар у расшпіленай скуранцы. Грахоўскі. Барада схавалася ў расшпілены каўнер гімнасцёркі, а рукі перакрыжаваліся на грудзях. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстёгнутый расшпі́лены, мног. парасшпі́льваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unfastened [ʌnˈfɑ:snd] adj. расшпі́лены; развя́заны;

unfastened hair распу́шчаныя валасы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rozchełstany

расхлістаны, расшпілены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozpięty

1. расшпілены;

2. расцягнуты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unbuttoned [ˌʌnˈbʌtnd] adj.

1. расшпі́лены;

co me unbuttoned расшпілі́цца (пра гузікі)

2. не пасрэ́дны; развя́зны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Расхі́станы (рісхістаный) ’расшпілены, расхрыстаны’ (Бяльк.). Да хістаць (гл.), параўн. з іншай асновай укр. хисти́ти ’прыкрываць, захінаць, абараняць’ (< *xystati, гл. ЭССЯ, 8, 159), прадстаўленага ў хі́сьць ’прыхільнасць’ (Нас., Бяльк.), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)