расчарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго (што).

Выклікаць расчараванне.

|| незак. расчаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расчару́ю расчару́ем
2-я ас. расчару́еш расчару́еце
3-я ас. расчару́е расчару́юць
Прошлы час
м. расчарава́ў расчарава́лі
ж. расчарава́ла
н. расчарава́ла
Загадны лад
2-я ас. расчару́й расчару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расчарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчарава́ць сов. разочарова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Выклікаць у каго‑н. пачуццё незадаволенасці, разбурыць чые‑н. спадзяванні, надзеі, мары. Пісьмо расчаравала Раю: яна чакала нечага асаблівага, нейкіх незвычайных слоў, прыгожых, узнёслых, як у раманах. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчарава́ць, расчаро́ўваць enttäuschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разочарова́ть сов. расчарава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчаро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расчараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozczarować

зак. расчараваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зняве́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пазбавіць веры ў каго‑, што‑н., пераконанасці у чым‑н.; расчараваць. Гэту плётку, нібы казку, Сам Забела хітра сплёў. Люд зняверыць? — Калі ласка! Замуціць ваду? — Гатоў! Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

belie

[bɪˈlaɪ]

v.t. -lied, -lying

ашу́кваць, падма́нваць; пярэ́чыць

Her actions belied her words — Яе́ дзе́яньні пярэ́чылі е́йным сло́вам

to belie hopes — расчарава́ць, падману́ць надзе́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)