расхіста́ны, -ая, -ае.

Які стаў слабым, няўстойлівым, хісткім.

Старая расхістаная лесвіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхіста́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расхіста́ны расхіста́ная расхіста́нае расхіста́ныя
Р. расхіста́нага расхіста́най
расхіста́нае		 расхіста́нага расхіста́ных
Д. расхіста́наму расхіста́най расхіста́наму расхіста́ным
В. расхіста́ны (неадуш.)
расхіста́нага (адуш.)		 расхіста́ную расхіста́нае расхіста́ныя (неадуш.)
расхіста́ных (адуш.)
Т. расхіста́ным расхіста́най
расхіста́наю		 расхіста́ным расхіста́нымі
М. расхіста́ным расхіста́най расхіста́ным расхіста́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расхіста́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расхіста́ны расхіста́ная расхіста́нае расхіста́ныя
Р. расхіста́нага расхіста́най
расхіста́нае		 расхіста́нага расхіста́ных
Д. расхіста́наму расхіста́най расхіста́наму расхіста́ным
В. расхіста́ны (неадуш.)
расхіста́нага (адуш.)		 расхіста́ную расхіста́нае расхіста́ныя (неадуш.)
расхіста́ных (адуш.)
Т. расхіста́ным расхіста́най
расхіста́наю		 расхіста́ным расхіста́нымі
М. расхіста́ным расхіста́най расхіста́ным расхіста́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расхіста́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расхіста́ны расхіста́ная расхіста́нае расхіста́ныя
Р. расхіста́нага расхіста́най
расхіста́нае		 расхіста́нага расхіста́ных
Д. расхіста́наму расхіста́най расхіста́наму расхіста́ным
В. расхіста́ны (неадуш.)
расхіста́нага (адуш.)		 расхіста́ную расхіста́нае расхіста́ныя (неадуш.)
расхіста́ных (адуш.)
Т. расхіста́ным расхіста́най
расхіста́наю		 расхіста́ным расхіста́нымі
М. расхіста́ным расхіста́най расхіста́ным расхіста́ных

Кароткая форма: расхіста́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расхіста́ны

1. расша́танный;

2. перен. расша́танный; осла́бленный;

1, 2 см. расхіста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхіста́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расхістаць.

2. у знач. прым. Які стаў слабым, няўстойлівым, хісткім. Па расхістанай драўлянай лесвіцы Алаіза падалася да дзвярэй. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхіста́ны lócker, wáck(e)lig; zerrüttet (напр. нервы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Расхі́станы (рісхістаный) ’расшпілены, расхрыстаны’ (Бяльк.). Да хістаць (гл.), параўн. з іншай асновай укр. хисти́ти ’прыкрываць, захінаць, абараняць’ (< *xystati, гл. ЭССЯ, 8, 159), прадстаўленага ў хі́сьць ’прыхільнасць’ (Нас., Бяльк.), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расхля́баны, -ая, -ае (разм.).

1. У якім аслаблі мацаванні; расхістаны.

Расхлябаныя дзверы.

2. перан. Пазбаўлены ўстойлівасці, цвёрдасці, віхлясты.

Расхлябаная паходка.

3. перан. Недысцыплінаваны, неарганізаваны (неадабр.).

Р. чалавек.

|| наз. расхля́банасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расша́танный

1. расхіста́ны, раскалыва́ны;

2. перен. разла́джаны, сапсава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)