расхвата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

Тое, што і расхапаць.

|| незак. расхва́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхвата́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - расхвата́ем
2-я ас. - расхвата́еце
3-я ас. расхвата́е расхвата́юць
Прошлы час
м. расхвата́ў расхвата́лі
ж. расхвата́ла
н. расхвата́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час расхвата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расхвата́ць сов., см. расхапа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхвата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і расхапаць. Чакаць зноў жа не выпадае: могуць усё [панскае дабро] расхватаць. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расхватаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozchwytać

зак. расхапаць, расхапіць, расхватаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)