рассяда́цца гл. рассесціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассяда́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рассяда́юся рассяда́емся
2-я ас. рассяда́ешся рассяда́ецеся
3-я ас. рассяда́ецца рассяда́юцца
Прошлы час
м. рассяда́ўся рассяда́ліся
ж. рассяда́лася
н. рассяда́лася
Загадны лад
2-я ас. рассяда́йся рассяда́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час рассяда́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассяда́цца несов.

1. расса́живаться, размеща́ться; разг. (небрежно — ещё) разва́ливаться;

2. (давать трещину) расседа́ться; см. рассе́сціся 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассяда́цца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да рассесціся ​1.

рассяда́цца 2, ‑аецца.

Незак. да рассесціся ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассе́сціся, -ся́дуся, -ся́дзешся, -ся́дзецца; рассе́ўся, -се́лася; -ся́дзься; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Размясціцца дзе-н. (пра многіх, усіх).

Р. ў вагоне.

2. Сесці, заняўшы шмат месца (разм.).

Р. на лаўцы.

3. Сеўшы, затрымацца надоўга.

Што ж я расселася, трэба ж дадому!

|| незак. расса́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 і 2 знач.) і рассяда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozsiadać się

незак. рассядацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

расседа́ться несов. (давать трещины) рассяда́цца, раско́лвацца, кало́цца; см. рассе́стьсяII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Се́дацца (се́дыцца) ‘хвалявацца, нервавацца’ (Бяльк.). Магчыма, да *sedati sę, параўн. ст.-слав. сѣдати cѧ ‘трэскацца, лопацца; рассядацца’, гл. сесці. Да семантыкі параўн. рус. дыял. се́даться ‘трэскацца (пра скуру)’, а таксама рассе́сціся ‘распасціся’, укр. розсіда́тися ‘распадацца’. Нельга выключыць сувязь з аманімічным коранем *sed‑ ‘рэзаць, шчымець’, роднаснага ст.-інд. kšádate ‘разразае, раздзяляе’, што да і.-е. *k​sed‑, гл. Махэк₂, 521; ESJSt, 13, 803.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разва́ливатьсяI несов.;

1. прям., перен. разва́львацца, разбу́рвацца, разбура́цца;

2. (небрежно садиться) разва́львацца, рассяда́цца; (небрежно ложиться) разва́львацца, разляга́цца;

3. страд. разва́львацца, разбу́рвацца, разбура́цца; см. разва́ливатьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раски́дыватьсяII несов.

1. (разлегаться) разляга́цца, раскіда́цца, раскі́двацца; (расседаться) рассяда́цца; (разваливаться — ещё) разва́львацца;

2. (распростираться) распасціра́цца;

3. (располагаться, устраиваться) раскіда́цца, раскі́двацца, размяшча́цца; (занимать большую площадь — ещё) разго́ртвацца; см. раски́нуться;

4. страд. раскіда́цца, раскі́двацца, расстаўля́цца; разго́ртвацца; распасціра́цца; см. раски́дыватьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)