рассу́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рассу́джваю рассу́джваем
2-я ас. рассу́джваеш рассу́джваеце
3-я ас. рассу́джвае рассу́джваюць
Прошлы час
м. рассу́джваў рассу́джвалі
ж. рассу́джвала
н. рассу́джвала
Загадны лад
2-я ас. рассу́джвай рассу́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рассу́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассу́джваць несов.

1. (выносить решение) рассу́живать; (спор — ещё) разреша́ть;

2. (соображать) рассу́живать, реша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассудзіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць; -су́джаны; зак.

1. каго-што. Разабраўшы абставіны, факты, вырашыць, хто правы, хто вінаваты.

Р. спрэчку.

Людзі нас рассудзяць.

2. Абдумаць, рашыць, разважыць.

Сама сабе рассуджу.

|| незак. рассу́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассу́живать несов. рассу́джваць; см. рассуди́ть​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассу́джаны

1. рассу́женный; разрешённый;

2. рассу́женный, решённый; см. рассу́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)