распіхну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распіхну́ |
распіхнё́м |
| 2-я ас. |
распіхне́ш |
распіхняце́ |
| 3-я ас. |
распіхне́ |
распіхну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
распіхну́ў |
распіхну́лі |
| ж. |
распіхну́ла |
| н. |
распіхну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
распіхні́ |
распіхні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
распіхну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растолкну́ть сов., однокр., разг. распіхну́ць, разапхну́ць, расштурхну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распихну́ть сов., разг.
1. (заставить дать дорогу) разапхну́ць, распіхну́ць;
2. (рассовать по разным местам) параспіха́ць, параспі́хваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)