распіхну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распіхну́ распіхнё́м
2-я ас. распіхне́ш распіхняце́
3-я ас. распіхне́ распіхну́ць
Прошлы час
м. распіхну́ў распіхну́лі
ж. распіхну́ла
н. распіхну́ла
Загадны лад
2-я ас. распіхні́ распіхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час распіхну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)