распораты - Пошук

распо́раты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	распо́раты	распо́ратая	распо́ратае	распо́ратыя
Р.	распо́ратага	распо́ратай распо́ратае	распо́ратага	распо́ратых
Д.	распо́ратаму	распо́ратай	распо́ратаму	распо́ратым
В.	распо́раты (неадуш.) распо́ратага (адуш.)	распо́ратую	распо́ратае	распо́ратыя (неадуш.) распо́ратых (адуш.)
Т.	распо́ратым	распо́ратай распо́ратаю	распо́ратым	распо́ратымі
М.	распо́ратым	распо́ратай	распо́ратым	распо́ратых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распо́раты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	распо́раты	распо́ратая	распо́ратае	распо́ратыя
Р.	распо́ратага	распо́ратай распо́ратае	распо́ратага	распо́ратых
Д.	распо́ратаму	распо́ратай	распо́ратаму	распо́ратым
В.	распо́раты (неадуш.) распо́ратага (адуш.)	распо́ратую	распо́ратае	распо́ратыя (неадуш.) распо́ратых (адуш.)
Т.	распо́ратым	распо́ратай распо́ратаю	распо́ратым	распо́ратымі
М.	распо́ратым	распо́ратай	распо́ратым	распо́ратых

Кароткая форма: распо́рата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распо́раты

1. распо́ротый;

2. распо́ротый; вспо́ротый, разре́занный;

1, 2 см. распаро́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распо́раты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад распароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́раны, см. распо́раты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вспо́ротый успо́раты, распо́раты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распо́ротый распо́раты, мног. параспо́рваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ротый^I (распоротый) по́раты; распо́раты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Апо́рак ’стары бот з адрэзанай халявай’ (БРС). Значэнне ’нікчэмны чалавек’, зафіксаванае ў Дукоры (Жд.), — перанос асноўнага, пашыранага паўсюдна; параўн. ’зношаны абутак’ (Янк. Мат.), ’абутак з лыка’ (Інстр. I). Рус. опорок ’стары зношаны абутак’, ’распораты з бакоў стары бот’, ніз вопраткі, падкладка, футра, з якога спораты верх’, опорыш ’апорак’, а таксама ’халява, споратая з бота’; укр. дыял. опорки ’апоркі’. Славен. opǫ̑rek ’аборка; ануча на боце, да якой прымацоўваецца спражка ці шнурок’, — хутчэй за ўсё аўтаномная паралельная форма. Ад апароць (< опороти) ’распароць’ з суфіксам ‑ак (‑ъкъ): ’апораты бот’ (Сцяц., Нар., 153–154).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum