Verbum

анлайнавы слоўнік

распаўза́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распаўза́цца несов., в разн. знач. располза́ться; см. распаўзці́ся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распаўза́цца, ‑аецца.

Незак. да распаўзціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распаўзці́ся, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -зе́цца; -зёмся, -зяце́ся, -зу́цца; распо́ўзся, -паўзла́ся, -ло́ся; зак.

1. Папаўзці ў розныя бакі.

Мурашкі распаўзліся па сцежцы.

2. Расплыцца, расцячыся на паверхні чаго-н., страціць пэўныя абрысы.

Чарнільная пляма распаўзлася па паперы.

3. Разваліцца, разлезціся ад доўгай носкі, ад старасці (разм.).

Куртка распаўзлася па швах.

|| незак. распаўза́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распаўза́цца, распаўзці́ся

1. (пра нясякомых і г. д.) aus¦einánder kríechen* vi (s);

2. разм. (разарвацца) aus¦einánder géhen* vi (s), (zer)réißen* vi (s);

3. (разбурыцца) zerfállen* vi (s); aus den Fúgen [aus dem Leim] géhen*;

4. разм. (расплывацца – пра пляму) aus¦einánder flíeßen* vi (s); verschwímmen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

распо́ўзвацца несов., см. распаўза́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́лзываться несов. распо́ўзвацца, распаўза́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

располза́ться несов., в разн. знач. распаўза́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozpełzać się

незак. распаўзацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ramble

[ˈræmbəl]

v.i.

1) хадзі́ць; блука́ць; вандрава́ць

2) паўзьці, распаўза́цца; віцца (пра расьлі́ну)

3) мало́ць языко́м, балбата́ць

прахо́дка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)