распакава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.
1. Распакаваць свае рэчы (разм.).
Прыехаўшы дадому, распакаваліся.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызваліцца ад упакоўкі, развязацца.
Пакет распакаваўся.
|| незак. распако́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распакава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распаку́юся |
распаку́емся |
| 2-я ас. |
распаку́ешся |
распаку́ецеся |
| 3-я ас. |
распаку́ецца |
распаку́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
распакава́ўся |
распакава́ліся |
| ж. |
распакава́лася |
| н. |
распакава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
распаку́йся |
распаку́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
распакава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
распакава́цца сов. распакова́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распакава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.
1. Вызваліцца ад упакоўкі. Цюк пры пагрузцы распакаваўся.
2. Разм. Распакаваць свае рэчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распакова́ться распакава́цца, мног. параспако́ўвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распако́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да распакавацца.
2. Зал. да распакоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распако́ўвацца несов.
1. распако́вываться; см. распакава́цца;
2. страд. распако́вываться; вскрыва́ться; растюко́вываться; см. распако́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
развяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.
1. Распусціцца, разысціся (пра канцы чаго‑н. звязанага). Але вось праз акно бачу, ідзе ў праўленне жанчына. Ідзе так хутка, што нават белая хустка на галаве развязалася, і вецер канцы яе заносіць на плечы. Пестрак. У Сцёпкі ў калідоры, перад самым выхадам ужо, развязалася абора ад лапця. Пальчэўскі. // Вызваліцца ад вяровак, завязак і пад., распакавацца. Пакет развязаўся. Мяшок развязаўся. □ Глянула Назарыха і абамлела. Што ж гэта? Яе вузельчык развязаўся, а ў Міхасёвай руцэ жмут чырвоненькіх паперак. Б. Стральцоў.
2. перан.; з кім-чым. Разм. Парваць сувязь з кім‑, чым‑н., вызваліцца ад каго‑, чаго‑н. Люба патрабавала, каб Генадзь хутчэй развязаўся з Вікторыяй. Сабаленка. Якаў хацеў сказаць, што ён ужо развязаўся з зямлёй, але гэта было б падобна на пахвальбу. Чарнышэвіч.
3. перан. Разм. Прыйсці да развязкі, вырашыцца. Плячысты дымаўскі дзяцюк .. дастаў капшук і рыхтаваўся закурыць, думаючы, мусіць, што справа развяжацца мірным спосабам. Крапіва.
•••
Язык развязаўся (развяжацца) гл. язык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)