назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| раскісле́ння | |
| раскісле́нню | |
| раскісле́ннем | |
| раскісле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| раскісле́ння | |
| раскісле́нню | |
| раскісле́ннем | |
| раскісле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
раскисле́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскісля́льнік, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэзаксіда́цыя
(ад дэз- + аксідацыя)
адніманне кіслароду,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВА́КУУМНАЯ МЕТАЛУРГІ́Я , металургія, у якой атрыманне металаў і сплаваў, наданне ім патрэбных уласцівасцяў заснавана на выкарыстанні вакууму. Пры выплаўцы і тэрмічнай апрацоўцы ў вакууме адсутнічае шкоднае ўзаемадзеянне металаў з газамі навакольнага асяроддзя, лепш праходзяць дэгазацыя,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)