раскіра́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раскіра́чка |
раскіра́чкі |
| Р. |
раскіра́чкі |
раскіра́чак |
| Д. |
раскіра́чку |
раскіра́чкам |
| В. |
раскіра́чку |
раскіра́чак |
| Т. |
раскіра́чкам |
раскіра́чкамі |
| М. |
раскіра́чку |
раскіра́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскіра́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раскіра́чка |
раскіра́чкі |
| Р. |
раскіра́чкі |
раскіра́чак |
| Д. |
раскіра́чцы |
раскіра́чкам |
| В. |
раскіра́чку |
раскіра́чак |
| Т. |
раскіра́чкай раскіра́чкаю |
раскіра́чкамі |
| М. |
раскіра́чцы |
раскіра́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскіра́чка м. и ж., прост. раскоря́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскоря́чка прост. раскіра́чка, -кі м. и ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)