раскі́нуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскі́нуся раскі́немся
2-я ас. раскі́нешся раскі́нецеся
3-я ас. раскі́нецца раскі́нуцца
Прошлы час
м. раскі́нуўся раскі́нуліся
ж. раскі́нулася
н. раскі́нулася
Загадны лад
2-я ас. раскі́нься раскі́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскі́нуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскі́нуцца сов.

1. (во сне) см. раскі́дацца 2;

2. (занять большое пространство) раски́нуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́нуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. Легчы, шырока раскінуўшы рукі, ногі. Ля ганка, на каменні ў нязручных позах раскінулася некалькі чалавек. Лынькоў. // Шырока, у розныя бакі працягнуць свае галіны, лісты; пышна разрасціся. Разгалістыя сосны, быццам зялёныя шатры, раскінуліся на пясчаным узгорку ўскрай лесу. Колас.

2. Размясціцца дзе‑н., заняўшы сабой вялікую прастору; далёка працягнуцца. Вунь аж да Нёмана раскінуўся бяскрайні луг. С. Александровіч. Ад вакзала да самага Амура раскінуўся вялікі новы горад. Грахоўскі.

3. Разм. Патраціцца на што‑н. Гаспадарлівы не надта раскінецца. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскі́нуцца разм.

1. (легчы, раскінуўшы рукі, ногі) sich áusstrecken, sich der Länge nach hínwerfen*;

2. (далёка разлегчыся) sich áusdehnen; áusgedehnt [híngebreitet] líegen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пораски́нуться нар.-поэт. раскі́нуцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распя́цца, разапну́ся, разапне́шся, разапне́цца; разапнёмся, разапняце́ся, разапну́цца, -ні́ся; зак. (разм.).

Раскінуць рукі або крылы крыжам; раскінуцца.

|| незак. распіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́сіцца, ‑сіцца; зак.

Шырока, у розныя бакі раскінуцца (пра дрэвы, кусты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozpostrzeć się

зак. распасцерціся; раскінуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разле́гчыся, -ля́гуся, -ля́жашся, -ля́жацца; разлёгся, -лягла́ся, -ло́ся і-ле́глася; разля́жся; зак. (разм.).

1. Легчы, свабодна раскінуўшыся, разваліўшыся.

Р. на траве пад дубам.

2. перан. Заняць вялікую прастору; раскінуцца.

Блакітнае мора льну разлеглася на гарызонце.

|| незак. разляга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разасла́цца, рассцелецца; зак.

Раскінуцца, распасцерціся на паверхні чаго‑н. Гэтай раніцай выпаў першы снег і белай коўдрай разаслаўся на шырокіх прасторах. Гурскі. А ўдаль, з-пад калёс гаваркіх, Разаслаўся гасцінец. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)